De Wagner Group is een papieren tijger
De Russische president Vladimir Poetin is wanhopig en geïsoleerd. Zijn twee weken durende plan om Oekraïne te veroveren nadert zijn tweede jaar. Hij schoot de adrenaline door de NAVO en verenigde een groot deel van Europa. De incompetentie van het Russische leger werd ontmaskerd ten koste van meer dan 100.000 levens. Poetin wordt gedwongen steeds meer militair materieel van derdewereldmachten zoals Iran en Noord-Korea te kopen, om zijn leger overeind te houden.
Ondertussen stapelen de bewijzen zich op dat de Russische leider, zelf ongeneeslijk ziek is. Degenen die Poetin bekritiseren of van wie Poetin vindt dat ze onvoldoende loyaal zijn aan zijn ideeën, eindigen vaak aan de verkeerde kant van een open raam. Ook wordt er al gespeculeerd over de mogelijke opvolger van Poetin.
Eén naam die herhaaldelijk opduikt in de Hongerspelen van het Kremlin is Yevgeny Viktorovich Prigozhin, die ook wel “Poetin’s chef” genoemd wordt, omdat zijn restaurants en cateringbedrijven diners organiseerden die Poetin bijwoonde met buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders.
Prigozhin controleert een netwerk van bedrijven, waaronder de Wagner Group, een door de Russische staat gesteunde groep huursoldaten die actief is in Afrika, Syrië en Oekraïne. Prigozhin heeft lang elke connectie met Wagner ontkend, maar een video in september 2022 liet zien dat Prigozhin in de Mari El-gevangenis gevangenen rekruteerde en hen vrijheid beloofde als ze zes maanden bij de Wagner Group dienden. Op 26 september 2022 gaf Prigozhin verder toe dat hij in mei 2014 de Wagner Group had opgericht.
Prigozhin bracht zelf negen jaar door als veroordeelde in gevangenissen in de Sovjet-Unie. Volgens een onderzoek door Bellingcat, The Insider en Der Spiegel zijn de operaties van Prigozhin “nauw geïntegreerd met het Russische ministerie van Defensie en zijn inlichtingenafdeling, de GRU”.
Prigozhin is de ultieme hardliner en een felle nationalist. Hij heeft naar verluidt het volledige vertrouwen van Poetin. Terwijl het Russische leger sputtert en de marine zinkt, heeft de Wagner Group een imago van meedogenloze competentie gecultiveerd. De organisatie verdient echter deze lofuiting niet.
Toen in 2020, een provincie in het noorden van Mozambique werd ingenomen door een zijtak van de Islamitische Staat. Wendde de Mozambikaanse regering zich tot de Wagner Group. Ze verspilden hun geld.
De waarheid over de Wagner Group
Hoewel de Wagner Group goed is in public relations en het opnemen tegen groepen die minder gedisciplineerd zijn dan zijzelf, was de wildernis van Mozambique simpelweg te veel voor hen. Pas toen president Filipe Nyusi zich tot zijn Rwandese tegenhanger, Paul Kagame, wendde, kreeg hij de opstand onder controle.
De Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) werd vervolgens het afficheland voor het succes van Wagner. Opnieuw overtroefde public relations de realiteit. Op slechts enkele meters van het presidentieel paleis in de hoofdstad Bangui richtte de Wagner Group een monument op voor zichzelf en zijn vermeende rol om de inwoners van de hoofdstad te beschermen tegen de naderende opstandelingen.
Die beweringen zijn fictie.
Terwijl de Wagner Group naar de buitenwijken van het land trok om belangrijke mijnen en andere natuurlijke hulpbronnen te heroveren, namen de Rwandese strijdkrachten de luchthaven van Bangui in en waaierden uit rond de hoofdstad om kritieke infrastructuur en belangrijk terrein te beschermen toen de islamisten naderden.
In tegenstelling tot Cabo Delgado, waaruit de Wagner Group vluchtte, blijven Russische huurlingen in het binnenland van de Centraal-Afrikaanse Republiek. Afgelopen voorjaar kwamen er meldingen over activiteiten van opstandelingen in een gebied dat Wagner beheerde. Wederom kon of wilde Wagner het probleem niet aanpakken. Het sturen van Rwandese helikopters naar de regio loste het probleem meteen op.
Wanneer de Wagner group wordt geconfronteerd met een toegewijd, professioneel leger zoals de Rwandan Defence Force in Afrika of de meeste NAVO-legers in Europa, blijkt het een gewone militie te zijn.
Dit is inderdaad iets dat de Oekraïners erkennen, ook al doen Berlijn, Brussel en Biden dat niet. De Wagner Group is ingezet om de Oekraïense stad Bakhmut aan het oostfront van Oekraïne te veroveren. Ze lijken geen magische oplossing te zijn tegenover de vastberaden Oekraïense oppositie. In feite lijken ze het weinig beter te doen dan gewone Russische troepen. Ondanks de eerste keus uit het Russische wapenarsenaal en het feit dat de Wagner Group, dat voor een groot deel bestaat uit criminelen, geen enkel respect heeft voor mensenlevens en hun recruten massaal opoffert op het slagveld voor wat terreinwinst.
In een evaluatie die onlangs werd gepubliceerd, zei het Institute of the Study of War dat Prigozhin de basis leek te leggen om het vastgelopen offensief de schuld te geven aan het ministerie van Defensie. “Wagner Group-soldaten vertelden Prigozhin dat ze niet in staat waren om door de Oekraïense linies in Bakhmut te breken vanwege onvoldoende gepantserde voertuigen en munitie”.
”Deze verklaring probeert de Wagner Group en Prigozhin te ontslaan van persoonlijke verantwoordelijkheid door hun falen om Bakhmut te veroveren toe te schrijven aan de grote Russische bevoorradingsproblemen”, aldus de beoordeling.
Als het op public relations aankomt, zou Prigozhin weleens Poetin kunnen overtreffen. Maar als het om militaire bekwaamheid gaat, delen ze samen het brevet van onvermogen.
