Karl Urban over The Boys seizoen 3

Karl Urban heeft in de loop der jaren veel looks gehad voor rollen: gouden lokken en bijpassend gezichtshaar als Éomer in Peter Jackson’s Lord of the Rings-films; gladgeschoren als Dr. Leonard “Bones” McCoy in J.J. Abrams’ Star Trek-serie; en kaal behalve twee zwarte tijgerstrepen op zijn hoofd als Skurge in Thor: Ragnarok.

Maar de laatste paar jaar komt zijn verschijning op het scherm en in het echte leven behoorlijk dichtbij, en dat is wat zo verrasend is: hij lijkt precies op Billy Butcher, de wraakzuchtige, vloekende, charimatische leider van The Boys . Dezelfde gitzwarte kenmerken, dezelfde verzengende blik. Maar wanneer Urban, die uit Nieuw-Zeeland komt, zijn mond opent, komt er een duidelijk Kiwi-accent en een grappige toon uit, een verre schreeuw van Butcher’s grommende, met krachttermen beladen Cockwi. (Dat is het koosnaampje van de fans voor Urban’s kenmerkende mix van zijn natuurlijke accent met Butcher’s Londense Cockney accent.)

Tijdens het interview met menshealth, lacht de acteur vaak, lacht hij hard en lijkt hij het leuk te vinden om te kletsen met wat verfrissingen. Butcher daarentegen lijkt alleen te glimlachen als hij een mond vol bloed heeft. Urban zegt dat hij zich verhoudt tot zijn alter ego van The Boys, maar het is niet bepaald dat hij qua karakter ook echt op hem lijkt.

“Ik ben behoorlijk bedreven in het achterlaten van het personage bij de artiestenuitgang”, zegt hij. “En ik verdiep me er zeker nooit in buiten het seizoen, tenzij ik het specifiek doe voor iemand.” Terwijl hij op straat poseert voor foto’s, staren een paar voorbijgangers hem veelbetekenend aan.

Na drie seizoenen van The Boys, kan je zeggen dat het een groot succes is, een vierde seizoen is al bevestigd. De serie breidt zich uit naar zijn eigen filmische universum. (Er is een live-action spin-off, The Boys Presents: Varsity, in de maak; Prime Video heeft eerder dit jaar de geanimeerde anthology The Boys Presents: Diabolical uitgebracht.) Het is dus geen verrassing wanneer iemand die voorbij loopt roept: “The Boys!” – de verrassing is dat het een volledige 10 minuten duurde. Tijd voor een paar vragen:

Wat was voor jou als Billy Butcher het hoogtepunt van dit seizoen?

Dit seizoen was erg leuk om te spelen, want Butcher besluit Temp-V te nemen en zelf superkrachten te krijgen – en zichzelf te veranderen in het ding dat hij probeert te vernietigen. Zo geobsedeerd is hij. Het was leuk om in die verandering te kunnen spelen en het personage op die manier een nieuwe richting op te kunnen sturen.

Voel je je meer of minder verwant met Butcher na zijn beslissingen dit seizoen?

Nou, ik voel me vanaf dag één verwand met hem. Voor mij komt het allemaal terug op de omstandigheden. Aan het einde van het tweede seizoen verliest Butcher, Becca, zijn vrouw. Aan het begin van het derde seizoen heeft hij geen tijd gehad om dat verlies te verwerken. Maar nu bevindt hij zich in een positie waarin hij een vaderfiguur moet zijn voor haar zoon [die krachten heeft geërfd van zijn vader, Homelander]. Hij heeft er gewoon de vaardigheden niet voor. En het is een baan die volledig haaks staat op zijn doel, namelijk wraak nemen op Homelander.

En op ware [showrunner] Eric Kripke-manier worden de personages gestraft als ze de verkeerde beslissingen nemen. Wat er aan het einde van het seizoen met Butcher gebeurt, is hartverscheurend en tragisch, maar dat zijn gebeurtenissen die hij zelf heeft veroorzaakt. Dit is het gevolg van slechte besluitvorming – en Butcher is zeer bedreven in slechte besluitvorming.

Behalve Butcher, is er een personage in de serie, waarmee je verwant bent?

Dat zijn er een paar. Dat is één van de geweldige eigenschappen van wat Eric Kripke doet – zelfs met de meest gemene personages in de show kun je je op de één of ander manier inleven. Je realiseert je dat er een zekere tragedie achter hun gebreken zit. Ik kan mijzelf soms zelfs inleven in Homelander. Als je erachter komt dat hij een klein kind was dat uit een reageerbuis is gekomen, opgroeide in een steriele omgeving, en je daar echt over nadenkt, denk je: “Oh mijn god, dat is absoluut afschuwelijk.” En op dat moment heb je het personage vermenselijkt.

Dus nu hebben we in seizoen vier een hoofdpersoon die terminaal ziek is. Hoe denk je dat dat de motivaties van Butcher zou kunnen veranderen?

Ik zou het je eerlijk gezegd niet kunnen vertellen. Ik heb geen idee wat er in het hoofd van Eric Kripke omgaat, maar ik ben zeker geïnteresseerd om te zien hoe deze nieuwe levensverwachting zich manifesteert in termen van Butcher’s gedrag. Ik zou het erg leuk vinden om het personage zeker een nieuwe richting op te sturen. Je wilt nooit in een situatie terechtkomen waarin je jezelf herhaalt. Dus is het belangrijk voor mij dat het personage een nuttigheid heeft, en dat elk verhaal dat we in de toekomst vertellen iets nieuws toevoegt, niet alleen aan de wereld van The Boys, maar ook aan het personage van Butcher.

“Herogasm” was de meest gehypte aflevering van het seizoen. Was je voor veel daarvan op de set? De vechtscène tussen Butcher, Soldier Boy en Homelander maakte het toch helemaal af.

Ik was niet echt op de set voor de meeste Herogasm-dingen – ik zag er maar een klein beetje van. Maar de vechtsequentie aan het einde was intens. We hebben er hard voor getraind en opgenomen in vier of vijf dagen. Een dikke pluim voor John C. Meier, onze nieuwe stuntcoördinator, die geweldig werk heeft geleverd. Uit de reacties die ik heb gezien, vond het publiek dat gevecht echt geweldig. Ik denk dat, dat iets is dat fans de afgelopen seizoenen wilden zien, en het was geweldig om te kunnen waarmaken.

Hoe heb je de samenwerking met Jensen Ackles als Soldier Boy in die scène aangepakt? Ja, jullie gaan allebei achter Homelander aan, maar je weet gewoon dat Butcher ook een diepe hekel heeft aan Soldier Boy.

Ja zeker. Maar vanuit het perspectief van Butcher is Soldier Boy een middel om een doel te bereiken. Er was een scène die de cut niet haalde, waar Butcher aan Hughie uitlegt wat zijn plan is: “We gaan Homelander uitschakelen, en dan gaan we Soldier Boy uitschakelen.” Hij gebruikt hem gewoon.

Is het na het opnemen van dergelijke scènes met Jensen en Antony Starr, die Homelander speelt, gemakkelijk om de adrenaline uit te schakelen en gewoon van de set te gaan ?

Absoluut. Je verlaat het werk op de set, en dan off-set, heb je een leuke tijd met elkaar. Het zijn echt geweldige jongens om mee om te gaan. Jensen [Solderboy] die nieuw is, is gewoon een fantastische toevoeging aan de cast – hij maakte ruimte voor een nieuwe superheld en een nieuwe houding die we nog niet eerder in de serie hadden gezien.

Butcher heeft een geweldige chemie met ‘The Boys’, maar ik hou vooral van de manier waarop zijn relatie met het personage van Jack Quaid, Hughie, zich dit seizoen heeft ontwikkeld. Hoe is je off-screen relatie met Jack in deze jaren gegroeid?

We werden heel snel hechte vrienden. Hij was relatief nieuw in de branche, vergeleken met mij, en dus was het echt geweldig om hem te zien groeien en leren, en om hem zijn vak en zijn technische vaardigheden te zien ontwikkelen. We hebben echt genoten van de mogelijkheid om meer scènes met Butcher en Hughie te spelen, omdat ze in het tweede seizoen niet samen waren. Het was dus erg leuk om terug te keren naar die dynamiek die zo wijdverbreid was in seizoen 1.

De serie bevat veel sociaal commentaar. De laatste scène van het seizoen is misschien wel de meest bijtende satire: wanneer Homelander het hoofd van een man ontploft en zijn fans … juichen. Wat denk je dat The Boys reflecteert op onze samenleving?

Ik denk dat het, zoals veel goede televisie, de samenleving een spiegel voorhoudt, en het doet het op een manier die enigszins verwijderd is van de realiteit. We integreren deze fantastische personages met deze verbazingwekkende krachten, maar uiteindelijk kijken we naar een aantal behoorlijk schrijnende kwesties – zoals racisme, zoals seksuele intimidatie, zoals de corruptie van politieke macht.

En ook de overweldigende honger die we hebben naar sociale media, en dit verlangen om aardig gevonden te worden. De serie bekijkt dat allemaal goed, en ik denk dat dat één van de ingrediënten is voor het succes, en het is van vitaal belang. Omdat het niet zomaar een vorm van nietszeggend vermaak is. Het heeft veel amusementswaarde en tegelijkertijd stemt het tot nadenken. Voor mij is dat het kenmerk van een goede serie.

Dit interview is ingekort voor inhoud en duidelijkheid.