Tegen het einde van Ian Fleming’s spionageroman “Dr. No,’ bestelt James Bond bestelt een vodka dry martini – ‘Shaken and not stired please’.
De roman werd gepubliceerd in 1958, op het hoogtepunt van de Koude Oorlog. Maar vier decennia voordat de Berlijnse Muur zou afbrokkelen, had wodka de Oost-West-kloof al overbrugd. Tussen 1950 en 1975 veranderde wodka van nauwelijks verkocht, naar best verkopende sterke drank in Amerika.
Naast martini is het de basis geworden in populaire cocktails zoals de Cosmopolitan, de Moscow Mule en de Vodka Red Bull. Nationale Wodka Dag vindt plaats op 4 oktober, maar zolang hoeven we uiteraard niet te wachten.
Je zou denken dat alle wodka uit aardappelen wordt gedistilleerd, maar slechts een handvol hedendaagse merken gebruikt het knolgewas. Rusland en Polen beweren elk de geboorteplaats te zijn van wodka, een Slavische verkleinwoord dat ‘weinig water’ betekent. Er zijn al in 1500 vermeldingen van wodka in Poolse archieven, maar de drank bestond waarschijnlijk al minstens 300 jaar daarvoor – misschien zelfs langer.
Aardappelen werden echter pas in de jaren 1570 van Zuid-Amerika naar Europa gebracht. En vóór 1700 is het onwaarschijnlijk dat ze in Polen of Rusland in hoeveelheden werden verbouwd die groot genoeg waren om enige vorm van commerciële onderneming in stand te houden.
In plaats daarvan was wodka oorspronkelijk een graandestillaat, met rogge als hoofdbestanddeel. Dit is logisch: rogge groeit beter dan andere granen in de koele, vochtige klimaten van Noord-Eurazië.
Terwijl sommige wodka van aardappelen wordt gemaakt, worden de meeste wodka’s gemaakt van het graan dat de distilleerder het liefst gebruikt, met sorghum, rogge, tarwe en maïs voorop. Ook druiven, pruimen en suikerriet worden door sommige merken gebruikt.
Een fles Belvedere Lake Bartezek 1ltr kost € 62,00, terwijl een fles Partisan van 1ltr € 19,81 kost.
Maar de goedkoopste wodka zou net zo moeten smaken als de duurste – althans in theorie. Volgens de Amerikaanse Federal Standard of Identity moet een sterke drank, om als “wodka” op de markt te worden gebracht, “reukloos, kleurloos en smaakloos zijn.”
Elke wodka heeft zijn eigen mashbill, het woord voor zijn eigen recept. Wat er in de puree zit, kan kleine verschillen in de smaak van afgewerkte wodka veroorzaken.
Of er nu graan of fruit wordt gebruikt om de wodka te maken, elk heeft een aantal smaakgevende ingrediënten die bekend staan als “congeners” die het eindproduct zijn unieke smaak geven.
De primaire smaak is echter ethanol, dat een smaak heeft die doet denken aan de geur van ontsmettingsalcohol. Vele mensen zouden het moeilijk hebben om het verschil tussen verschillende merken wodka te proeven in een blinddoektest. Een smaaktest uitgevoerd voor The New York Times door journalist Eric Asimov en een groep wodka-experts kwam tot de conclusie, dat Smirnoff-wodka, met een verkoopprijs van minder dan € 16,00 per fles, alle luxe dure merken versloeg wat betreft smaak en waarde.
Er zijn twee echte redenen waarom sommige wodka’s zoveel meer kosten dan andere. Ten eerste geven sommige merken een klein fortuin uit aan marketing en beroemdheden, denk maar aan Ciroc en zijn reclamecampagne van € 100 miljoen met Sean “Diddy” Combs.
Andere merken, zoals Grey Goose, verkopen hun wodka gewoon tegen een hoge prijs om hun merk luxueus en exclusief te laten lijken.
In ieder geval, zoals ze in Rusland zeggen bij het toasten met wodka, “vashe zdorovie” – “op je gezondheid!”
One martini is all right. Two are too many and three are not enough.
James Thurber
Voor het eerst verschenen in de Bartender’s Manual in de jaren 1880, zijn er verschillende verhalen over de oorsprong van de martini. Sommigen geloven dat het tijdens de Gold Rush uit San Francisco kwam, anderen linken het terug naar het Knickerbocker Hotel in New York.
Maar waar het ook vandaan kwam, mensen die vóór de uitvinding van Martini leefden, liepen iets mis.
Gin en droge vermout werden het standaardrecept voor een traditionele martini, meestal gegarneerd met een olijf- of citroentwist. Door de jaren heen is er minder vermout en meer gin in verwerkt. Het is tegenwoordig ook gebruikelijker om wodka-martini’s te zien, wat waarschijnlijk kan worden toegeschreven aan de bestelling van James Bond voor een wodka-martini … shaken, not stirred.
Een opmerking over martini-terminologie is dat als u, uw martini ‘droog’ bestelt, deze minder droge vermout zal bevaten. Dit kan verwarrend zijn, maar echte martini-kenners weten dat droog eigenlijk alleen maar meer gin betekent en minder vermout (vermout is slechts 18% alcohol, omdat het eigenlijk gewoon versterkte wijn is).
65 ml wodka (gekoeld)
1o ml droge vermout
citroenschil
voldoende ijs
martini-glas
cocktail-shaker (bij voorkeur metaal)
Zo ga je te werk:
Doe ijs in het glas met een beetje water en de hoeveelheid droge vermout om het glas klaar te maken voor de vodka martini. (Als je extra droge vermout wilt gebruiken kun je deze in de shaker doen).
Voeg drie of vier ijsblokjes toe per martini in de shaker. Voeg de 90 ml wodka toe en doe de dop op de shaker en shake gedurende 15 seconde.
Leg de shaker even opzij en schil een citroenschil van een citroen. Het is een kunst om deze citroenschil mooi te schillen, dit vereist wat oefening.
Schudt de shaker voor nogmaals 15 seconden. Het is belangrijk dat het ijs voldoende is opgelost.
Giet het ijs uit het glas en zeef de martini uit de shaker in het glas.
Een ‘Dirty’ martini is gemengd met olijfolie, voor een hartig, ijskoud drankje.
Zo ga je te werk:
Traditioneel werden martini’s geroerd, maar een geschudde martini is ongeveer net zo populair geworden als de wodka-martini. Hoewel beide in details afwijken van het origineel, zijn ze zo populair dat ze hun vaste plaats in het martini-handboek hebben verdiend. Een geroerde martini zal minder verdunnen en stroperig worden. Een geschud martini wordt belucht en verdund door het ijs waarmee het wordt geschud. Dit is eigenlijk maar een voorkeur, maar beide smaken lekker!
Een stijlvol drankje dat nooit uit de mode raakt.
Zo ga je te werk:
Doe de gin en de droge vermout samen met wat ijsblokjes in een mixglas of cocktailshaker. Pak een barspoon en roer de ingrediënten hier ongeveer dertig seconden mee door. Frappeer het martiniglas nu totdat deze koud is. Dit doe je door er een ijsklontje in te leggen en vervolgens enkele seconden met het glas te draaien. Als het glas koud genoeg is, giet je de ingrediënten via een zeef in het martiniglas. Ter garnering prik je de olijven aan een cocktailprikker en voeg je deze toe. Houd je meer van de smaken van citroen, snij deze dan tot halverwege in en rijg hem aan een cocktailprikker voordat je hem toevoegt aan je martini.
Een Dry Martini cocktail, de meest iconische van alle gin cocktails, is de perfecte manier om ten volle te genieten van alle smaken en aroma’s van de botanische kruiden in Bombay Sapphire. Gecreëerd om van te sippen en langzaam van te genieten. Zonder stress, zoals de beste avonden.
Zo ga je te werk:
Martini Bianco en tonic: de geschiedenis
De combinatie van Martini en tonic stamt uit de jaren ‘70 en werd voor het eerst gedronken in Italië. Inspiratie kwam van de lange, zwoele zomeravonden aldaar. Gemengd met ijskoude tonic werden de zoete vanilletonen van de Martini getemperd en kreeg je een lekker fris drankje. Een koele longdrink met een laag alcoholpercentage, die het goed deed bij het vallen van de avond. Lekker met wat extra limoen.
Zo ga je te werk:
Zanger en boegbeeld Robert Smith, die vaak de ‘Godfather of Goth’ wordt genoemd, heeft samen…
Waarom Elke Man in de Winter een Houthakkers-Overhemd Moet Dragen Een diepgaande blik op de…
Tesla blijft de elektrische automarkt in de Verenigde Staten domineren, met alle drie topposities in…
De Peaky Blinders Film is in Productie: Dit Weten We Tot Nu Toe Goed nieuws…
Ter gelegenheid van het 60-jarige jubileum sinds geheim agent James Bond (Sean Connery) voor het…
Japanse whiskymakers hebben de kunst van balans geperfectioneerd, waardoor hun dranken veel aangenamer en veelzijdiger…
This website uses cookies.