Paco Gento ‘El Supersonico’ is niet meer
Paco Gento (88), de legendarische aanvaller van het allergrootste Real Madrid elftal ooit is afgelopen dinsdag (18-01-2022) overleden.
Gento is mogelijk geen naam die veel van de jongere supporters van vandaag zullen herkennen, maar hij is één van de meest succesvolle en onderscheiden spelers aller tijden op clubniveau. Hoewel hij het op dat moment niet wist, zou de medaille van Francisco Gento’s zesde Europacupwinnaar in 1966 een record creëren dat bijna een halve eeuw later nog steeds staat.!
Francisco (“Paco”) Gento López werd in 1933 geboren in Guarnizo, een dorp in de gemeente Cantabrië. Als jongere voetbalde hij maar deed ook aan atletiek. Het was ongetwijfeld daardoor dat hij zijn zijn fenomenale snelheid, zijn handelsmerk, kon ontwikkelen.
Er wordt beweerd dat hij op zijn hoogtepunt met Real Madrid 100 meter liep in ongeveer 11 seconden en net zo snel was met de bal als zonder. Vanwege deze snelheid en technische vaardigheid had hij de bijnaam El Supersonico, het is dan ook geen wonder dat hij wordt beschouwd als één van de beste linksbuiten in de geschiedenis van het voetbal en clublegende van Real Madrid.
Gento won met De Koninklijke zes keer de Europa Cup voor landskampioenen, in 1956, 1957, 1958, 1959, 1960 en 1966. Dat is nog altijd een ongeevenaard record. Gento won in totaal 23 prijzen, waaronder twaalf keer landskampioenschappen met Real Madrid.
Het sterrenteam van Real Madrid dat de jaren vijftig domineerde in Europa, bestond verder uit de Hongaar Ferenc Puskás, de Fransman Raymond Kopa en tot Spanjaard genaturaliseerde Argentijn Alfredo Di Stéfano. En dan had je ook nog de Uruguayaan José Santamaria en Héctor Rial.
Gento’s internationale carrière was wat minder geweldig, niet door zijn eigen schuld, maar vanwege het feit dat Spanje geen belangrijke voetbalmacht was tijdens zijn tijd. Hij speelde in alle drie de wedstrijden van Spanje tijdens het WK van 1962 in Chili, als aanvoerder tegen Mexico, maar ze werden uitgeschakeld in de groepsfase, net als in 1966 in Engeland, waar hij in twee van de drie Spaanse wedstrijden speelde. beide als kapitein.
Na zijn afscheid van het voetbal veld in 1971 trainde Gento nog een aantal kleinere clubs zoals, Castellón, Palencia en Granada, maar erg succesvol was hij niet als trainer. Hij was en bleef de buitenspeler die het publiek in vervoering bracht met zijn dribbels en doelpunten. En record na record vestigde.
Paco nam een langdurige ambassadeursrol op zich voor Real Madrid, waar hij tot aan zijn dood erevoorzitter was.
In een eerste reactie op het overlijden noemt Real Madrid Gento een van de grootste spelers die de club en het wereldvoetbal ooit gekend hebben. “Gento vertegenwoordigt alle waarden waar Real Madrid voor staat”, schrijft Real op de website van de club.
Prijzenkast en erelijst:
* Landskampioen: 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969
* Copa del Rey (Spaanse beker): 1962, 1970
* Europacup I: 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966
* Wereldkampioen clubteams: 1960
* Latin Cup: 1955, 1957
* Nationale elftal: Europees kampioen 1964
* Interlands: 43 doelpunten: 5
Individueel:
* World Soccer World XI: 1960, 1961, 1962
* Golden Foot Legends Award (onderscheiding voor verdienste): 2005
* World Soccer: The 100 Greatest Footballers of All Time
* IFFHS Legendes
Records:
* 12x Spaans kampioen
* 6x Europa Cup I
‘Hasta siempre, Gento’
